EEN HEEL ONTROERENDE FILM DIE JE DOET NADENKEN… GA HEM ZIEN

Gisteren zag ik in Flagey “Ghost tropic” de film die Bas Devos maakte. Een gesluierde vrouw wandelt ’s nachts door Brussel. De beelden pakken je en doen je nog lang nadien nadenken. Identiteitskwesties, een actueel thema, verdwijnen voor een deel. Je ziet een vrouw die voelt, hoopt, droomt en bang is. Bas slaagt erin om ons een personage te tonen dat in de filmwereld slechts sporadisch aan bod komt. Omdat hij zich verzet tegen de hardheid die wij hanteren wanneer we over anderen spreken, legt hij uit in een interview met Niels Ruëll. Openstaan voor elkaar waarom is dat toch zo moeilijk?

Ik kan enkel hopen dat Bart Devos in de toekomst mits subsidies (want Ghost tropics werd gerealiseerd mits zijn spaarcenten en de goodwill van degenen met wie hij samenwerkt) nog zo’n pareltjes kan maken.

Ik communiceer via tekst, maar via film communiceren heeft zeker zijn plaats. Er zit duidelijk een constructieve boodschap in deze prachtfilm. Een steentje is verlegd in de richting die we best volgen.