EEN KLEINE GESTE, EEN GROOT PLEZIER

Toen ik te voet door mijn straat liep vroeg een oudere man met wandelstok aan de halte van de bus of de mondmaskers nog verplicht waren.

Na mijn bevestiging merkte hij dat hij er geen bij zich had. Onmiddellijk wou hij de straat terug naar boven lopen om er thuis eentje te gaan halen.

Zonder aarzelen gaf ik er hem één uit mijn voorraad mondmaskers die ik altijd bij mij heb.

Verbijsterd maar dankbaar nam hij het mondmasker aan.

Net op tijd, want de bus was al in aantocht.